XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
- Han goian gizon bat dago, bele batekin; jadanik platera ipini diot.
Nik ez dakit zein izan daitekeen lagun horrekin joatearen misterioa.
Ostalariak bere ozpinak utzi zituen eta berarekin igon zen.
- Zer, ez didazue janaria ipiniko ala? - Zure lagunaren zain gaude.
- Esana dut hauxe dela nire laguna.
- Zein ofizio dauka animaliak? - Igarle. Igarlea da.
- Nola? - I-gar-le-a.
Zuritu nahi al zara? Ea, Labazomorro, Labazomorrotxo, mintzo, Joantxok agintzen dizu eta! Zer dago ostatuko atean?.
Bere belarria hurbildu zuen belearen mokora.
- Zer diozu? Hiru hogerleko?... Ate nagusian, ezkerretarantz pitxin bat alboratuak, hiru hogerleko daudela dio.
Ostalariek korrika egin zuten eta elkar bultza, egiaztatzeko.
Hantxe zeuden hiru hogerlekook.
- Ai, adiskide, sal iezaguzu bele hori!.
- Ez; ez eta munduko ongi guztiaren truk ere.
- Eta hori beti gertatzen da ala kasualitate bat da?.